Dünyanın en ıssız ve unutulmuş yeri neresi? Bu soruya pek çok yanıt verilebilir, ama Baffin Adası öyle bir yer ki, yanıt olacak kadar bile tanınmıyor. Gece yarısı güneşinin yaladığı ıssız, vahşi ve bakir adayı oluşturan dev kaya duvarları ve sahile kadar kilometrelerce uzayan dev buzullar bu ıssız adayı Robinson'un adasından farklı kılıyor. Fiyortlar ve vadilerden oluşan dev buzullarla dolu bu ada iki Britanya Adası büyüklüğünde bir buz ve kaya çölü. Kanada'yla Grönland arasında yüzyıllardır değişmeden öylece duruyor. Kuzey Kutbu'ndan 500 kilometre uzaklıktaki bu ada, dünyadaki en büyük kaya yoğunluğuna sahip. En az 500 El Capitan, 500 Half Dome, yüzlerce dik duvar ve sırt, tırmanmayı macerayla birleştirmeyi becerebilen yeni nesil tırmanışçıları bekliyor.
Baffin dünyanın en büyük beşinci adası. Adada bulunan yedi küçük köyün birbiriyle karayolu bağlantısı bulunmuyor. Ulaşım ancak deniz veya hava yoluyla ya da yürüyerek sağlanıyor. Yani burada yaşamak için iyi bir uzun mesafe yürüyüşçüsü olmak lazım. Dev buzulların olduğu dağlık bölgelerin tamamı kuzey kutup dairesinin kuzeyinde yer alıyor. 1953'te İsviçreli bir ekibin Mount Asgard zirvesine ulaşmasıyla dağcılar arasında önem kazanan Baffin Adası, izleyen yıllarda Auyuittuq Milli Parkı'nda bulunan bölgede yapılan bazı tırmanış girişimlerine sahne olmuş.
1972 yılında Doug Scott, Paul Braithwite, Paul Nunn ve Dennis Hennek'ten oluşan İngiliz ve Amerikalı dağcılardan kurulu ekibin Asgard'ın güneydoğu yüzüne çıkmasıyla bölgenin Big Wall tırmanışları için bir cennet olduğunun farkına varılmış. 1975'te Charlie Porter solo tırmanışla Kuzey Kulesi'nin kuzeybatı yönünde 40 ip boyunda bir solo rota açmış. Kuleye tırmanmak için 10 günlük bir yürüyüş yapmak gerektiğinden, tırmanış sırasında ayakları donan Porter, dönüş yolunu da bu şekilde alarak yiyeceksiz bir biçimde dönmüş. Bu tarz olayların 70'lerin sonuna doğru sıkça duyulması, Avrupa dağcılığının bölgeyle ilgilenmesini sağlamış. Bu öykülerden belki de en ilginci Gürcü dağcı Earl Redfern'in Kuzey Kulesi batı yüzü direkt ekspedisyonudur. Gerçek bir Big Wall Climbing olan bu tırmanış, baştan sona tam 33 gün sürmüş. Düşen kayalar, kötü hava şartları ve eşi benzeri olmayan bir eğim burayı Big Wall'un en önemli rotalarından biri yapmış. Ada bundan sonra da adından söz ettirmiş, ama hep dağcılar arasında ve belirli bir çevrede. Ünlü paraşütçü Rick Slyvester 1977 yılında bir James Bond filmi için Mount Asgar'ın zirvesinden atlamış. Bu atlayış o dönem base jump camiasında bir hayli ses getirmiş. Slyvester'in rekoru Trango kulesinden atlayan iki çılgın Avustralyalı tarafından ancak 1993 yılında kırılabilmiş.
Barfin Adası'nın duvarları Patagonya'yı da Himalayalar'daki Baltoro Vadisi'ni de aratmıyor. Ada pek çok tırmanışa sahne olmuş, ama muhteşem granit duvarların olduğu Asgard bölgesinde şu ana kadar yalnızca yedi rota çıkarılmış. Yani son derece bakir bir bölge. 1200-1300 metrelik son derece dik masif duvarların bulunduğu Baffin Adası, kaya tırmanıcılarının Trango ve El Capitan'dan sonraki yeni gözdesi olabilir.
Adada iklim oldukça soğuk. Yaz kış bulutlu ve kapalı, ama yağış son derece az. Yılda yalnızca bir hafta güneşli. Yani şartlar Patagonya'dan biraz iyi, Alpler'den ise daha kötü. Baffin Adası'na ulaşım Montreal ya da Toronto'dan uçakla sağlanıyor.
Çok beğendiğim bir yazı olmuş. Bilmediğim bir yer öğrendim. İmkan olursa girmek isteyeceğim türden bir coğrafya.